Προοίμια Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Τελώνου Και Φαρισαίου · Ασώτου Υιού · Απόκρεω · Τυρινής
Α΄ Νηστειών - Κυριακή της Ορθοδοξίας · Β΄ Νηστειών - Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
Γ΄ Νηστειών - Σταυροπροσκυνήσεως · Δ΄ Νηστειών - Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος
Ε΄ Νηστειών - Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
Σάββατο του Λαζάρου · Κυριακή των Βαΐων
Μεγάλη Παρασκευή · Μεγάλο Σάββατο
Ε’ Κυριακή των Νηστειών – Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας
† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους
Σήμερα Πέμπτη Κυριακή των αγίων Νηστειών η αγία μας Εκκλησία προβάλλει την μορφή της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Συγκλονιστική η ζωή της. Δέκα επτά χρόνια στην αμαρτία. Παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην αμαρτία. Θέλησε, όταν άκουσε ότι πάνε άνθρωποι να προσκυνήσουν, να πάει και αυτή στα Ιεροσόλυμα να δη τι γίνεται. Περισσότερο από περιέργεια. Αλλά κάτω από την περιέργεια κρυβόταν κάποια σπίθα της Χάριτος του Θεού.
2024 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 21 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ (Μαρκ. 10, 32-45)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στον Ωρωπό, στις 17/4/2005)
Υπόσχεση σωτηρίας και ζωής
Μετά από λίγες ημέρες, μπαίνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα. Γι' αυτό ακούσαμε στο Ευαγγέλιο τον Χριστό να προετοιμάζει τους μαθητές Του για εκείνα που επρόκειτο να συμβούν. Τους έλεγε: «Ιδού, αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και παραδοθήσεται ο Υιός του ανθρώπου καθώς γέγραπται. Αλλά μη φοβείσθε. Δεν αναβαίνομε μόνο για πάθη, για λύπες, για στενοχώριες. Αυτά τα πάθη είναι αρχή χαράς, αρχή σωτηρίας, αρχή ευτυχίας. Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών, και Θεόν μου και Θεόν υμών». Ο Πατέρας δεν είναι ποτέ λύπη και κίνδυνος. Και ο Θεός δεν είναι ποτέ απειλή. Αλλά είναι πάντοτε υπόσχεση για σωτηρία, για συγχώρηση, για αγάπη και για ζωή αιώνια. Αρκεί βέβαια και εμείς να θέλουμε να μπαίνουμε σε κάποια πνευματική σειρά.
Πάμε ν’ ανάψουμε το κεράκι μας
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΙΩΝ
Ὁ Κύριος, ὅπως ἀναφέρει ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ε´ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν βαδίζει πρός τό μαρτύριο. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά οἱ μαθητές του ἐπιθυμοῦν «πρωτοκαθεδρίες». Τούς προλέγει τόν σταυρικό Του θάνατο καί ἐκεῖνοι, χωρίς νά πολυκαταλαβαίνουν τήν τραγικότητα τῆς προφητείας, διαποτισμένοι ἀπό τό κοσμικό φρόνημα τῆς φιλοδοξίας, ποθοῦν τιμητικές διακρίσεις. Ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης σπεύδουν νά προλάβουν τούς ἄλλους στήν ἐξασφάλιση τῶν πρωτείων.
Ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Ἀπριλίου 2024
Ε’ Νηστειῶν (Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας) (Ἑβρ. θ΄ 11-14)
Ο ΑΜΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων»
Καθὼς πορευόμαστε πρὸς τὴν ἑβδομάδα τῶν Παθῶν, ἡ Ἐκκλησία μας ὅλο καὶ περισσότερο ἑστιάζει τὸ βλέμμα μας στὴν ἀπολυτρωτικὴ Θυσία τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ὀφέλη γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀπέρρευσαν ἀπὸ αὐτήν. Ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ σήμερα κάνει λόγο γιὰ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Τὸ συγκρίνει μὲ τὸ αἷμα τῶν θυσιῶν τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἐξιλασμοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, γιὰ νὰ μᾶς τονίσει ὅτι τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου καθαρίζει τὴ συνείδησή μας ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας ποὺ νεκρώνουν τὴν ψυχή.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν στὴ συνέχεια γιατί ἦταν ἀνεπαρκεῖς οἱ θυσίες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ πῶς μοναδικὴ ἀπολυτρωτικὴ θυσία εἶναι ἡ Θυσία τοῦ Κυρίου μας.
1. Ἀνεπαρκεῖς θυσίες
Κυριακή 21η Ἀπριλίου 2024
Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν (Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας).
(Μάρκ. 10, 32 – 45).
«ἦν προάγων αὐτούς ὁ Ἰησοῦς» (Μάρκ.10, 32).
Ἀνεβαίνει σήμερα ὁ Ἰησοῦς στά Ἱεροσόλυμα μαζί μέ τούς μαθητές Του.
Ἀνεβαίνει μαζί τους πρός τόν θρίαμβο καί τό μαρτύριό Του. Καθώς προχωροῦν, τούς ἀναγγέλλει τά γεγονότα πού πρόκειται νά βιώσουν. Τούς προετοιμάζει γιά τή σαρωτική καταιγίδα πού πρόκειται νά τούς χτυπήσει. Τούς προάγει καί τούς συνοδεύει πρός τήν πνευματική ὡριμότητα, πρός τήν ὑπαρξιακή τους πληρότητα. Μαζί μέ τόν Ἰησοῦ καί τούς μαθητές βλέπουμε σήμερα νά ἀνηφορίζει πρός τά Ἱεροσόλυμα καί μία πόρνη, πού κάνει αὐτή τήν ἀνάβαση λίγους αἰῶνες ἀργότερα. Εἶναι ἡ Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ἡ ὁποία, ὅταν κάνει τό προσκύνημά της στόν χῶρο τοῦ θεϊκοῦ μαρτυρίου, μεταμορφώνεται ἀπό τή μετάνοια καί ξεκινάει μιά δεύτερη ἀνάβαση πρός τά ἀληθινά Ἱεροσόλυμα τῆς σωτηρίας.
Κυριακή E΄ των Νηστειών (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας)
Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μαρκ. ι’ 32-45 (21-04-2024)
Οικ. Χρίστου Κούλενδρου
Στο σημερινό ευαγγέλιο ο Κύριος βρίσκεται στον δρόμο για τα Ιεροσόλυμα μαζί με τους Δώδεκα Μαθητές Του. Ο Χριστός προπορευόταν και ακολουθούσαν φοβισμένοι οι μαθητές. Η πορεία αυτή είχε προορισμό το πάθος και τον σταυρικό θάνατο. Ο Κύριος, όσο πλησιάζει το πάθος Του, τόσο πιο συχνά ομιλεί στους μαθητές γι’ αυτό και για το θάνατο Του. Πρέπει να μάθουν ότι «εκών πάσχει». Το θέλει ο ίδιος, δεν Του το επιβάλλουν. Είναι δική Του επιλογή και προτίμηση. Έτσι όταν οι μαθητές τον δουν να πάσχει και να οδυνάται ως άνθρωπος, να μη σκανδαλισθούν και να μη κλονισθεί η πίστη τους στη Θεότητα Του. Τους μιλά για το ποτήριο του θανάτου και τους κάνει σαφές ότι η πορεία τους θα έχει πολλές ομοιότητες με τη δική του κατάληξη στη ζωή.
Κυριακή Ε’ των Νηστειών (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας)
Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. θ’ 11-14 (21-04-2024)
Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου
«δια δε του ιδίου αίματος εισήλθεν εφάπαξ εις τα άγια, αιωνίαν λύτρωσιν ευράμενος».
Τα Αποστολικά αναγνώσματα καθ΄ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ειδικότερα καθώς προσεγγίζουμε τις μεγάλες ημέρες των Παθών του Κυρίου, μας εισάγουν στο βαθύτερο νόημα της Θυσίας του Σταυρού, αφού ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πρόσφερε τον εαυτό του, ως Αρχιερέας της Νέας Διαθήκης για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Το Αποστολικό ανάγνωσμα της Ε΄ εβδομάδας των Νηστειών μας βοηθά να κατανοήσουμε την ασύγκριτη υπεροχή της Σταυρικής θυσίας και τη μοναδική αξία του αίματος του Χριστού. Για να μας τονίσει αυτή τη μοναδικότητα της θυσίας του Χριστού ο Απόστολος Παύλος τη συγκρίνει με τις θυσίες που έκαναν οι Ιουδαίοι αρχιερείς που θυσίαζαν ζώα, ταύρους και τράγους, για να καθαριστούν. Εδώ χρησιμοποιείται μία τυπολογία, όπως αποκαλείται από τη θεολογία, μεταξύ των θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης και της θυσίας του Ιησού Χριστού.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Ε΄ των Νηστειών (Μαρίας της Αιγυπτίας)
(Μάρκ. 10, 32 - 45 )
21 Απριλίου 2024
Με τη σημερινή περικοπή από το Ευαγγέλιο του Μάρκου, αγαπητοί χριστιανοί, η αγία μας Εκκλησία μάς εισάγει στο πνεύμα του Πάθους του Κυρίου μας. Καθώς ανέβαιναν στα Ιεροσόλυμα, ο Χριστός προετοιμάζει τους μαθητές Του για όσα θα συμβούν, για την σύλληψή Του από τους αρχιερείς και τους γραμματείς, για την καταδίκη Του και τον σταυρικό Του θάνατο, για την Ανάστασή Του την τρίτη ημέρα. Και τους τα λέει όλα αυτά ώστε να μη δειλιάσουν μπροστά στα γεγονότα που θα συμβούν, αλλά να έχουν πίστη και να κατανοήσουν το σκοπό για τον οποίο ο Υιός του Θεού προσφέρει τον εαυτό Του θυσία για τη σωτηρία του κόσμου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 – E΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ)
(Μαρκ. ι΄ 32-45) (Εβρ. θ΄ 11-14)
Θριαμβευτική είσοδος
“Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα”
Μια βδομάδα πριν από τη θριαμβευτική είσοδο στα Ιεροσόλυμα, η Εκκλησία μας παρουσιάζει τον Ιησού να προλέγει στους μαθητές του το πάθος και τα δεινά που πρόκειται να υπομείνει για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Κατά καιρούς ο Ιησούς και ιδίως ύστερα από κάθε χαρά, δεν παρέλειπε να υπενθυμίζει στους μαθητές του, ότι “ο Υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών και αποκτενούσιν αυτόν”.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ
21 Ἀπριλίου 2024
«ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη» (Ἠσαΐου 53, 8).
Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, 800 χρόνια πρό Χριστοῦ, ἀναφερόμενος στήν ἐπί γῆς παρουσία τοῦ Θεανθρώπου, ἀναφωνεῖ: Ὅταν πῆρε τήν μορφή τοῦ δούλου καί ὑπέβαλε τόν Ἑαυτό Του ἐθελουσίως σέ ταπείνωση, Τοῦ ἀρνήθηκαν τήν δίκαιη κρίση καί Τοῦ καταπάτησαν τό δίκαιό του.
Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Χριστός μιλάει προφητικά γιά τό Πάθος Του. Προετοιμάζει τούς μαθητές Του, γιά τίς σκληρές ὧρες τών δραματικῶν γεγονότων, πού θά ἀκολουθήσουν. Προλέγει τό ποτήριο τοῦ μαρτυρικοῦ θανάτου πού θά πιοῦν καί τό Βάπτισμα τῆς θυσίας πού θά ὑποστοῦν.
ΚΥΡΙΑΚΗ E’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ (21-4-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Οἱ δύο «ἐξουσίες»
Καθώς διηγεῖται γλαφυρά ὁ Εὐαγγελιστής Μᾶρκος ὁ Κύριος καί οἱ Μαθητές Του ἀνέβαιναν στήν Ἱερουσαλήμ. Οἱ ἴδιοι τόν ἀκολουθοῦσαν θαμπωμένοι ἀπό τά λόγια Του καί τήν παρουσία Του, ἀλλά καί φοβισμένοι, καθώς ἡ ἀτμόσφαιρα στό «κατεστημένο» τῆς ἐποχῆς – τούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους - ἦταν ζοφερή καί ἐχθρική πρός τόν Ἰησοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024
ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ;
«Δὲν ξέρετε τί ζητᾶτε» (Μᾶρκ. 10, 35). Μὲ τὴν φράση αὐτὴ ὁ Χριστὸς ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς μαθητές Του, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, ὅταν τοῦ ζητᾶνε, λίγο πρὶν τὸ πάθος Του, νὰ δώσει ὥστε νὰ καθίσουν ὁ ἕνας στὰ δεξιά του καὶ ὁ ἄλλος στὰ ἀριστερά Του, ὅταν θὰ ἐγκατασταθεῖ στὸν κόσμο ἡ βασιλεία του. Καὶ ὁ Χριστός, θέλοντας νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ καταλάβουν ὅτι ἡ βασιλεία του δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ χαρακτήρα τῆς ἐξουσίας, τῆς κυριαρχίας ἐπάνω στοὺς ἀνθρώπους, τῆς ἐπίδειξης δύναμης, ἀλλὰ εἶναι βασιλεία ἀγάπης, διακονίας τῶν ἀνθρώπων, μέριμνας γι’ αὐτοὺς καὶ ἀπολύτου σεβασμοῦ στὴν ἐλευθερία τους, τοὺς μιλᾶ μ’ αὐτὸν τὸν σκληρὸ τρόπο.
Δίπλα στούς ἡγέτες
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 21-4-2024 «Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ»
«Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑ»
Ἐνῶ ὁ Χριστός, καθὼς πορεύεται μὲ τοὺς δώδεκα μαθητές του στὰ Ἱεροσόλυμα καί προλέγει σ’ αὐτοὺς τὸ ἐπικείμενο πάθος του, δύο ἀπὸ αὐτούς, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ποὺ βρίσκονται ἀκόμη στὴν πρὸ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος περίοδο καὶ συμμερίζονται τὶς ἀντιλήψεις τῶν Ἰουδαίων περὶ Μεσσίου ὡς κοσμικοῦ ἡγέτη, ἀπευθύνουν πρὸς τὸ διδάσκαλό τους τὸ ἀκόλουθο αἴτημα: «Δός μας τίς δύο τιμητικές θέσεις στήν ἔνδοξη βασιλεία σου, ὥστε ὁ ἕνας ἀπό μᾶς νά καθήσει στά δεξιά σου καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά».Ὁ Χριστός ὅμως τοὺς δείχνει τὸ δρόμο τοῦ πάθους καὶ τῆς θυσίας εὑρίσκει δέ τὴν κατάλληλη αὐτὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀπευθύνει σὲ ὅλους τοὺς μαθητὲς του τὰ ἀκόλουθα βαρυσήμαντα λόγια ποὺ συνιστοῦν καὶ τὸ κέντρο τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος.
Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν (Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας)
(Μάρκ. ι΄ 32-45) (21.4.2024)
Σήμερα, Πέμπτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τό παράδειγμα μετάνοιας μιᾶς γυναίκας, τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. Ὁμιλοῦμε γιά μετάνοια, διότι χωρίς μετάνοια δέν γίνεται ἀλλαγή ζωῆς καί νοοτροπίας.
Ἀλλαγή ζωῆς γιά ἕνα χριστιανό εἶναι ν’ ἀφήσει πίσω τόν ἐγωϊσμό του, τίς ἀδυναμίες του καί ν’ ἀκολουθήσει τόν δρόμο πού τοῦ ἀνοίγει ὁ Χριστός. Κι αὐτός δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν δρόμο τῆς θυσίας πάνω στόν Σταυρό.
Κυριακή Δ’ Νηστειών
Το πνεύμα το άλαλον και το κωφόν και η νέα γενεά
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-3-1993
Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας άγει την τετάρτην Κυριακήν των Νηστειών. Σε αυτήν την Κυριακή προβάλλει το πρόσωπον του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, συγγραφέως του βιβλίου «Κλίμαξ», για να μας θυμίσει ότι σκαλί- σκαλί πρέπει να ανεβαίνουμε την κλίμακα των αρετών. Αλήθεια, μια Σαρακοστή γίνεται κλίμακα ανοδικής πορείας; Τίθεται το ερώτημα. Ή μένουμε μόνο σε μια τυπική νηστεία, που πολλές φορές μας καλλιεργεί μια κρυφή υπερηφάνεια; Μάλιστα είναι μια ευκαιρία, μια που έγινε λόγος αν δεν έχουμε γνωρίσει αυτό το θαυμάσιον βιβλίον της «Κλίμακος» μέχρι τώρα, ευκαιρία να το γνωρίσουμε, να το προσεγγίσουμε. Είναι θαυμάσιο βιβλίο.
2024 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 14 - ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΑΝΙΣΚΟΥ (Μαρκ. 9, 17-31)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στην Κρυοπηγή, στις 2/4/1995)
Απιστία σημαίνει διαστροφή
Ακούσαμε στο ευαγγέλιο ότι ένας άνθρωπος είχε ένα παιδί που είχε δαιμόνιο. Σπαρασσόταν, φώναζε, έφτανε σε μια έξαλλη κατάσταση. Ο πατέρας του το είχε πάει και στους μαθητές του Χριστού αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι. Τελικά το πήγε στον Χριστό, παρακαλώντας Τον με τα λόγια:
-Κύριε, αν μπορείς, κάμε κάτι.
Ο Χριστός ακούγοντας τα λόγια αυτά, και ξέροντας πόσο λίγη πίστη είχε ο πατέρας αυτός στην καρδιά του, είπε:
-Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Πόσο καιρό θα είμαι κοντά σας; Μέχρι πότε πια θα βλέπω και θα ανέχομαι τέτοια πράγματα;
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ο ΑΣΚΗΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
Γιά τόν σημερινό ἐκκοσμικευμένο ἄνθρωπο ἡ προβολή ἑνός Ἁγίου ἀσκητοῦ ἀποτελεῖ ἕνα πρόβλημα. Πῶς μπορεῖ νά μιλήσει ἡ ἀσκητική μορφή τοῦ ὁσίου Ἰωάννου, συγγραφέως τῆς Κλίμακος, πού μέ τά δάκρυα, τήν νηστεία, τήν πνευματική ἄσκηση ἀπέκτησε καί φύλαξε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ; Στήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία ἡ ἀσκητική ζωή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ὑπέρβαση τοῦ ἀτομισμοῦ, ἡ ἐν Χάριτι προσπάθεια νά ἐφαρμόσουμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, νά ζήσουμε τήν ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τό ὀρθόδοξο ἀσκητικό ἦθος
Ἡ ὀδὸς τῆς ὑπομονῆς
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 14 Ἀπριλίου 2024, Δ΄ Νηστειῶν (Ἰωάννου τῆς Κλίμακος) (Ἑβρ. ς΄ 13-20)
Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
«Μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας»
Μιὰ ὑπέροχη μορφὴ μᾶς προβάλλει ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα στὴ θεία Λειτουργία: τὸν μεγάλο Πατριάρχη Ἀβραάμ. Τὸν γίγαντα αὐτὸ τῆς πίστεως, ὁ ὁποῖος δέχθηκε τὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ, τὶς μεγάλες ὑποσχέσεις του στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἡ ἐκπλήρωση τῶν ἐπαγγελιῶν αὐτῶν, βέβαια, δὲν ἦλθε ἀμέσως. Ἂς δοῦμε λοιπὸν σήμερα πῶς πέτυχε ὁ Ἀβραὰμ τὴν ἐκπλήρωση τῆς εὐλογίας ποὺ τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Θεὸς καὶ πῶς κι ἐμεῖς θὰ βλέπουμε τὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ νὰ ἐπαληθεύονται στὴ ζωή μας.
1. Ἡ προσμονὴ τοῦ Ἀβραὰμ
Κυριακή 14η Ἀπριλίου 2024
Κυριακή Δ΄ Νηστειῶν (Ἰωάννου τῆς Κλίμακος).
(Μάρκ. 9, 17 – 31).
«πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. 9, 23).
Μιά προσωπικότητα μέ τεράστιο πνευματικό ἐκτόπισμα προβάλλεται σήμερα ἀπό τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Πρόκειται γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Σιναῒτη, τόν γνωστό γιά τή συγγραφή τοῦ περίφημου βιβλίου πού ὀνομάζεται «Κλῖμαξ». Ἡ σκέψη καί ὁ λόγος τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἀσκητῆ, παρότι μᾶς ἔρχεται ἀπό τόν ἕκτο αἰώνα, ἔχουν μία ἐξαιρετική φρεσκάδα καί εἶναι τόσο σύγχρονα καί προσωπικά, πού νομίζουμε ὅτι προέρχονται ἀπό τήν ἐποχή μας καί ἀπευθύνονται στόν καθένα ξεχωριστά.
Κυριακή Δ’ των Νηστειών (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μκ. θ’ 17-31 (14-04-2024)
Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά
Το περιστατικό που μας αφηγείται το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα συνέβη αμέσως μετά την κάθοδο του Ιησού από το όρος Θαβώρ, όπου συντελέστηκε το μεγάλο γεγονός της Μεταμόρφωσης. Μετά τη δόξα της Μεταμόρφωσης ο Ιησούς Χριστός, σαν αντίθεση, συναντά τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη τραγικότητα. Ένας πονεμένος πατέρας έτρεξε κοντά του για να εκφράσει το μεγάλο πόνο του και να ζητήσει τη βοήθεια του Ιησού Χριστού: «Διδάσκαλε, σου έφερα το γιο μου, που τον κυρίευσε δαιμονικό πνεύμα και του πήρε τη φωνή. …Παρακάλεσα τους μαθητές σου να τον ελευθερώσουν, αλλά δεν μπόρεσαν».
Κυριακή Δ’ των Νηστειών (Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος)
Αποστ. Ανάγνωσμα: Εβρ. στ’ 13-20 (14-04-2024)
Ξένιας Παντελή, θεολόγου
Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Απ. Παύλος επιθυμεί να ενισχύσει τους παραλήπτες της επιστολής να δείχνουν προθυμία στα αγαθά έργα της έμπρακτης αγάπης, πράγμα που φανερώνει τη σταθερότητα και τη ζωντάνια της χριστιανικής ελπίδας. Ελπίζοντας οι πιστοί στις υποσχέσεις του Θεού έτσι θα αποφύγουν να περιπέσουν σε αμέλεια και θα γίνουν μιμητές εκείνων οι οποίοι με την πίστη και την υπομονή τους στο Θεό κληρονόμησαν όσα τους υποσχέθηκε.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ) (14.04.2024)
«Νῦν ἠρξάμην λαλῆσαι πρός τόν Kύριόν μου» (Γεν. 18,27)
Μέ αὐτά τά φλογερά λόγια, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Πατριάρχης Ἀβραάμ προσεύχεται στό Θεό γιά νά δείξει τό ἔλεός Του, καί νά μήν καταστρέψει τά Σόδομα καί τά Γόμορα. «Κύριε», τοῦ λέγει, «μήν ἀφήσεις νά χαθεῖ ὁ δίκαιος μαζί μέ τόν ἀσεβῆ» (Γεν.18, 23). Ἀλλά σ’ αὐτές τίς πόλεις, ὅπως γνωρίζουμε, δέν ὑπῆρχε κανένας δίκαιος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)
Απόστολος: Εβρ. στ΄ 13-20
Ευαγγέλιον: Μάρκ. θ΄ 17-31
14 Απριλίου 2024
Πιστεύω, κύριε βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ
Τη δύναμη της πίστεως, της προσευχής και της νηστείας μας διδάσκει σήμερα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μέσα από τη θεραπεία του δαιμονιζόμενου παιδιού που μας διηγείται ο Ευαγγελιστής Μάρκος. Του παιδιού που από μικρό το είχε καταλάβει το πονηρό πνεύμα και συχνά απειλούσε ακόμα και την σωματική του ακεραιότητα, μιας που ο μισόκαλος διάβολος δεν αρκούνταν μόνο στη ζημιά που έκανε στην ψυχή του, αλλά το ωθούσε πότε στη φωτιά και πότε στο νερό, για να το φονεύσει. Ο πατέρας του απευθύνθηκε στους μαθητές του Χριστού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα «Καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σοῦ ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν».
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ (14-4-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ ἄγκυρα
Ὁ ἄνθρωπος -πλασμένος νά τολμᾶ- κάποτε κατάφερε νά ἐπιπλεύσει στά νερά τῆς ἀπέραντης θάλασσας, ἐπιβαίνοντας σέ πρωτόγονα σκάφη- σχεδίες. Καί τότε βρέθηκε μπροστά σέ μιά ἀδυσώπητη πραγματικότητα: Ἡ θάλασσα δέν ἦταν πάντα γαλήνια! Ἀντίθετα συχνά ἀγρίευε φουρτουνιασμένη, ἀπειλώντας νά βυθίσει ὁτιδήποτε ἐπέπλεε. Ἀπό ἐκείνη τήν μακρυνή ἐποχή τῆς ἀνθρώπινης Ἱστορίας, πλῆθος ναυαγίων παρέσυραν στόν βυθό ἀνθρώπους, μέχρι καί τήν δική μας ἐποχή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024
ΤΟ ΑΚΑΘΑΡΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
Ἀμέσως μετὰ τὴν Μεταμόρφωσή του ὁ Κύριος, κατεβαίνοντας ἀπό τό ὄρος Θαβώρ μὲ τοὺς τρεῖς μαθητές, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη, συναντᾶ τοὺς ὑπόλοιπους ἐννέα περιστοιχισμένους ἀπὸ κόσμο. Μαζί τους βρίσκεται κι ἕνας πατέρας, ὁ ὁποῖος ἔχει φέρει τὸ παιδί του νὰ τὸ θεραπεύσει ὁ Χριστὸς ἀπὸ τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα, τὸ ὁποῖο τὸν διακατέχει. Ὁ Χριστὸς τοῦ ζητᾶ νὰ πιστέψει. Καὶ ὁ πατέρας ἀπαντᾶ: «Πιστεύω Κύριε! Ἀλλὰ βοήθησε μέ, γιατί ἡ πίστη μου δὲν εἶναι δυνατή» (Μᾶρκ. 9,24). Τότε ὁ Χριστός προστάζει τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ παιδὶ καὶ νὰ μὴν ξαναμπεῖ μέσα του, δείχνοντας σὲ ὅλους τὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ. Στὸ ἐρώτημα, μάλιστα, τῶν μαθητῶν Του, γιατί οἱ ἴδιοι δὲν μπόρεσαν νὰ βγάλουν τὸ πνεῦμα ἀπὸ τὸ παιδί, ὁ Χριστὸς θὰ ἀπαντήσει ὅτι τὸ γένος τῶν δαιμόνων δὲν μπορεῖ νὰ φύγει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, παρὰ μόνο μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία (Μᾶρκ. 9, 17-31).
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 14-4-2024 «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
«Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
Τό γεγονός πού παρουσιάζεται στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τοποθετεῖται εὐθύς μετά τήν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ ἀπό τό ὄρος Θαβώρ ὅπου μεταμορφώθηκε μπροστά στούς τρεῖς προκρίτους μαθητές του. Μετά τήν δόξα τῆς Μεταμορφώσεως συναντᾶ ὁ Χριστός τήν ἀνθρώπινη δυστυχία σ’ ὅλη της τήν ἀνθρώπινη τραγικότητα. Ἕνας πονεμένος πατέρας παρακαλεῖ τόν Ἰησοῦ νά γιατρέψει τό ἄρρωστο παιδί του, πού οἱ μαθητές του προηγουμένως στάθηκαν ἀδύνατοι νά τό θεραπεύσουν.Βρίσκει λοιπόν ὁ Κύριος μπροστά του ἀπό τήν μία μεριά τήν πονεμένη καί πάσχουσα ἀνθρωπότητα, ἀπό τήν ἄλλη τούς ἐκπροσώπους του πού δέν μποροῦν νά τήν βοηθήσουν. Καί σάν νά μή φθάνουν αὐτά, βλέπει καί τούς γραμματεῖς, τούς θεολόγους τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, νά συζητοῦν μέ τούς μαθητές καί νά προσπαθοῦν ἴσως νά κλονίσουν τήν πίστη τους στόν Χριστό.
Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως)
(Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1) (7.4.2024)
Φθάνουμε σήμερα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στό μέσον τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς. Καί ἡ Ἐκκλησία μας τοποθετεῖ στό κέντρο τοῦ Ναοῦ τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, γιά νά τόν προσκυνήσουμε.
Γιά ποιό λόγο, θά ρωτήσουμε, ἐφόσον γνωρίζουμε ὅτι ὁ Σταυρός σημαίνει θάνατο;
Ναί, ὁ Σταυρός συνεπάγεται τό θάνατο! Ὅμως, ἐκεῖνο πού ἔχει σημασία καί σπουδαιότητα εἶναι γιά ποιό λόγο πεθαίνει κανείς. Ὁ Χριστός μας, γνωρίζουμε, πέθανε πάνω στόν Σταυρό ἀπό ὑπερβολική ἀγάπη γιά μᾶς, ἀκόμη καί γιά τούς σταυρωτές Του.
